Αποφάσισα να αδράξω την ευκαιρία για λίγη ηλιοθεραπεία, αν και ο ήλιος που ήδη έδυε στις 3.30 μ.μ. ήταν αρκετά ισχνός. Υπό του μηδέν, η θερμοκρασία. Δριμύς χειμώνας εδώ στην πόλη του Βορρά: Κάρτντιφ, πρωτεύουσα της Ουαλίας. Την γνωρίζω σχετικά καλά γιατί όπως ίσως θυμάσαι, πάλι εδώ έμενα πριν 22 χρόνια.

Καθώς περπατάω περιμετρικά του Roath Park, του όμορφου πάρκου με την λίμνη, αναπολώ τις ατέλειωτες φορές που έσπρωχνα εκεί το καρότσι της κόρης μου για να περάσει η ώρα. Παρατηρώ ότι επικρατεί μια ατμόσφαιρα αργής κίνησης και ησυχίας. Οι πάπιες και οι κύκνοι σχεδόν στάσιμοι. Συνειδητοποιώ ότι είναι επειδή η λίμνη έχει παγώσει. Αυτόματα αναρωτιέμαι, πόση ζεστασιά άραγε να τους δίνουν τα πούπουλα τους; Αρκετή … σκέφτομαι καθησυχαστικά. Κρίνω από το δικό μου πουπουλένιο μπουφάν που το φορώ κάθε φορά ενοχικά, γιατί τώρα πια γνωρίζω πόσο βασανίζονται τα πουλιά για να τους πάρουμε εμείς οι άνθρωποι τα πούπουλα.

Λίγο πιο κάτω βλέπω να έχει μαζευτεί πλήθος ανθρώπων. Μια φιγούρα είναι μέσα στην λίμνη, η οποία με ένα ραβδί σπάει τον πάγο. Στην αρχή νομίζω ότι πρόκειται για κάποιον που τρελάθηκε! Παρατηρώ όμως ότι οι ρυθμικές κινήσεις και η επιμονή ήταν πράξη αυτοθυσίας. Ο άνθρωπος αυτός προσπαθεί να φτάσει έναν έφηβο κύκνο που έχει παγιδευτεί στη μέση της λίμνης. Η ανάσα μου έχει κοπεί. Δεν έχω ξαναδεί τόση δύναμη, τόση εστίαση, τόσο θάρρος.

Άξαφνα, με ένα τελευταίο, εύστοχο και αποφασιστικό χτύπημα ένα τεράστιο κομμάτι πάγου θρυμματίζεται δίπλα στον κύκνο και τότε ανοίγει τις φτερούγες του διάπλατα και απογειώνεται ελεύθερος! Πλησιάζω στην άκρη έτοιμη να δω μήπως θα μπορούσα να βοηθήσω τον άνθρωπο να μην πεθάνει, μετά από μια τέτοια έκθεση στον πάγο. Ήρεμα, δίχως πανικό ή επιδεικτικότητα, αναδύεται από τη λίμνη μια εκθαμβωτική νεαρή κοπέλα και εμφανώς κατακόκκινη από το κρύο. Μια κυρία της λέει ότι είναι άγγελος! Μια άλλη ρωτάει αν κάποιος θα μπορούσε να την πάει σπίτι της. Προσφέρομαι και τρέχω σαν σφεντόνα να φέρω το αυτοκίνητο.

Την λένε Ίρις και ‘ευτυχώς’ είναι χειμερινή κολυμβήτρια. Και ενώ της δίνω το ζεστό τσάι φασκόμηλο που κρατούσα ‘τυχαία’ μαζί μου, η μαμά της που τη συνόδευε, μου λέει … «Και να φανταστείς ταξίδεψα σήμερα από το Κέντ για να της κάνω επίσκεψη. Ήρθαμε στη λίμνη για μια βόλτα και την επόμενη στιγμή η Ίρις είχε ήδη βουτήξει». Ρώτησα την Ηρωίδα μας αν ήξερε τι σημαίνει το Ίρις’’ και δίχως δισταγμό η απάντησή της ήταν σαν να διάβαζε τη σελίδα του συμβολισμού του ονόματός της στην ιστοσελίδα μας εδώ: https://www.artofjoy.gr/symvolismos/

Το δικό μου το μυαλό χωράει μόνο να σκεφτεί ότι τίποτα δεν είναι τυχαίο και ότι υπάρχει Ελπίδα. Τελικά η νέα γενιά είναι πράγματι εξελικτικά ανώτερη από τη δική μου! Καθώς βάζω την τελευταία πινελιά στο νέο μου βιβλίο: “Live Your Truth and Lead”, η Ίρις μου επιβεβαιώνει για άλλη μια φορά ότι υπάρχουν Ηγέτες. Υπάρχει Φως στο τέλος του τούνελ! Όλα είναι εν τάξει και ας μας απατούν τα φαινόμενα …

Θα σε αφήσω όμως να βγάλεις τα δικά σου συμπεράσματα και αν το νιώθεις μπορείς να τα μοιραστείς με όλους μας εδώ στον χώρο ακριβώς από κάτω. Κάθε σου σκέψη θα μας είναι πολύτιμη. Μη διστάσεις!

Δρ. Αλεξία Μαίρη Τζωρτζάκη, (52-53). Το 2016 ίδρυσα το www.ArtofJoy.gr με το Όραμα η παρέα αυτή να αγκαλιάσει τη δημιουργία μιας Πρότυπης Σχολής για Νέους Ηγέτες που θα καλλιεργεί την ηγετική συμπεριφορά και δράση με αξίες εδραιωμένες στον Άνθρωπο. Μια θερμοκοιτίδα ενδυνάμωσης νέων, ήδη Φωτεινών ανθρώπων, των αυριανών Ενεργών Πολιτών του Πλανήτη μας.

Για όσους από εσάς με ακολουθείτε όλα αυτά τα χρόνια θα γνωρίζετε ότι πριν ενάμισυ χρόνο πήρα μια μεγάλη απόφαση: έχοντας παραιτηθεί από την μόνιμή μου θέση στο Πανεπιστήμιο στην Κρήτη, και έχοντας αφήσει πίσω μου όλα μου τα υπάρχοντα, ταξίδεψα 3500 χιλ. με τη Libby (Liberty), το αυτοκίνητό μου, για να φτάσω στην Αγγλία. Πυξίδα η Ψυχή μου. Μετά από πολλές περιπέτειες, οδηγήθηκα χωρίς να γνωρίζω γιατί, πίσω στην γενέτειρά μου, την Ουαλία. Διαισθάνομαι ότι το ταξίδι μου δεν έχει τελειώσει. Είναι ένας σταθμός.  Άλλωστε οι καλοί μου φίλοι μου και νοεροί μου συνταξιδιώτες, συχνά μου υπενθυμίζουν ότι αυτό που αξίζει είναι η διαδρομή και όχι ο προορισμός. Και έχουν δίκιο και τους είμαι βαθιά ευγνώμων που περπατούν δίπλα μου.

email: iris@ArtofJoy.gr

Αν δεν έχεις ήδη κάνει εγγραφή στο newsletter μας, τις ‘νότες χαράς΄, μπορείς να το κάνεις εδώ δίχως δέσμευση. Είναι ένα μηνιαίο email με πρακτικές ιδέες ενδυνάμωσης και ενημερώσεις για τις δράσεις μας, όπως το e-café μας στις 29 Δεκέμβρη 2022.