Πρόσφατη όχι αποτυχία, αλλά ατυχία μου, είναι ένας αρκετά σοβαρός τραυματισμός στο γόνατο, που με πήγε πίσω και δεν μπορώ να κάνω το αγαπημένο μου χόμπυ, τον στίβο. Αρχικά, νόμιζα ότι δεν θα μπορέσω να ξαναπερπατήσω ποτέ φυσιολογικά.

Δεν έχω καθόλου καλή σχέση με την κλασική ιατρική και έτσι από την αρχή ήξερα ότι τα χημικά φάρμακα δεν ήταν η λύση για μένα. Μετά την αρχική απογοήτευση, την αυτό-λύπηση, το κλείσιμο στο σπίτι, άρχισα να σκέφτομαι ότι δεν θέλω να μείνω σε αυτή την κατάσταση μόνιμα. Ξεκίνησα να σκέφτομαι τα θετικά αυτού που μου συνέβη και ανακάλυψα ότι ήταν ένα μάθημα υπομονής.

Άρχισα φυσικοθεραπείες, βελονισμό και κολύμπι μόνο με τα χέρια. Ήταν δύσκολο, αλλά πάντα σκεφτόμουν το μάθημα της υπομονής. Όλα θέλουν τον χρόνο τους. Μετά από δύο μήνες δεν έχω αποκατασταθεί ακόμα πλήρως, όμως προσπαθώ. Κάποια στιγμή θα τα καταφέρω!!

Ρέα Πηγιάκη (45). Γεωπόνος και βοτανοθεραπεύτρια που μένει κοντά στην Ιεράπετρα, Κρήτης. Κάνει μαθήματα Περιβαλλοντικής εκπαίδευσης σε σχολείο Δεύτερης ευκαιρίας και σεμινάρια σχετικά με ελληνικά βότανα, θεραπείες και διατροφή. Το αγαπημένο της χόμπυ είναι το τρέξιμο βουνού μεγάλων αποστάσεων. Η ίδια λέει: «κάθε φορά βάζω στοίχημα με το εαυτό μου αν θα τα καταφέρω. Δεν ξέρω αν θα μπορέσω να επανέλθω μετά τον τραυματισμό μου, αλλά το προσπαθώ και δεν το βάζω κάτω!».

email: reapigiaki@yahoo.com

Photo by Aromal Lalan from Pexels