Πόσο δύσκολο είναι άραγε να μιλάμε και να περιγράφουμε, τον εαυτό μας στον υπόλοιπο κόσμο μέσα από μια ζωγραφιά; Μας ζητήθηκε στη Σχολή μου σε μάθημα αυτογνωσίας να σκεφτούμε και να εκφράσουμε σε μια σελίδα, τι σημαίνει να είμαστε συμπονετικοί απέναντι στον εαυτό μας και μετά να ζωγραφίσουμε πώς τον βλέπουμε. Βλέποντας την εκφώνηση της εργασίας γέλασα και είπα από μέσα μου: «Εύκολη εργασία!», όταν όμως κάθισα να ασχοληθώ μαζί της, συνειδητοποίησα πόσο δύσκολη ήταν τελικά. Η άσκηση αυτή μου πήρε 3 ολόκληρες ώρες!
Την ημέρα της παρουσίασης προθυμοποιήθηκα να παρουσιάσω τον εαυτό μου στους υπόλοιπους συναδέλφους. Δεν ξέρω πώς έγινε και πήρα την στιγμιαία απόφαση να σηκώσω το χέρι μου και να σταθώ όρθια μπροστά στους συναδέλφους μου και στην καθηγήτρια μου!

Αμέσως μετά σκέφτηκα: «Πω πω ντροπή!! Κι αν με κοροϊδέψουν και γελάνε, και αν τα χάσω και δεν μπορώ να μιλήσω καθαρά από το άγχος μου;». Ήταν πια αργά. Είχα ήδη σηκωθεί και άκουσα τον εαυτό μου να λέει: «Ονομάζομαι Ευαγγελία, και αυτή εδώ είμαι εγώ. Δεν είμαι ζωγράφος όμως προσπάθησα και αφιέρωσα χρόνο στο να με ζωγραφίσω. Η αλήθεια είναι ότι σε εμάς τους ανθρώπους είναι πιο εύκολο να παρατηρούμε τον υπόλοιπο κόσμο, παρά εμάς τους ίδιους. Όσο έκανα την εργασία, σκεφτόμουν ότι θα πρέπει να δίνουμε χρόνο στον εαυτό μας να σκέφτεται, να γελάει και αν χρειαστεί να κλαίει κιόλας, διότι μόνο εμείς γνωρίζουμε τι πραγματικά θέλει ο εαυτός μας. Χρειάζεται να είμαστε ευγενικοί μαζί του». «Πιστέψτε στον εαυτό σας», τους είπα, «και μην σας νοιάζει αν θα σας κρίνουν οι άλλοι διότι μόνο εσείς γνωρίζετε τον εαυτό σας καλύτερα από τον καθένα. Κάντε κάτι ευγενικό για αυτόν, όπως κάνετε και για τους υπόλοιπους! Και να τον αγαπάτε. Ναι καλά ακούσατε, ΝΑ ΤΟΝ ΑΓΑΠΑΤΕ, με τα ελαττώματα του και τα πλεονεκτήματα του, γιατί αυτά σας κάνουν να είστε “ΕΣΕΙΣ ”».

Όταν τελείωσα, συγκινήθηκα που μπόρεσα και τα είπα όλα αυτά και που το κοινό μου με κοιτούσε αμίλητο. Οι φόβοι μου για κοροϊδία δεν βγήκαν τελικά αληθινοί! Όταν μάλιστα άκουσα και το χειροκρότημά τους, χάρηκα. Και ο λόγος; Θεώρησα πως έφερα και άλλους στη θέση να νοιαστούν και να ενδιαφερθούν για τον εαυτό τους, όπως είχα κάνει και εγώ.

Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας,
Ευαγγελία.

Ευαγγελία Φραγκιαδουλάκη, (21 ετών).  Σπουδάζω στο τμήμα Λογιστικής και Χρηματοοικονομικής στο ΤΕΙ Κρήτης. Είμαι χαμογελαστή, υπομονετική, δυναμική και λίγο ευαισθητούλα, μ’ αρέσει να βλέπω ανθρώπους να χαμογελούν και να κάνουν όνειρα για την ζωή τους όπως και εγώ. Λατρεύω τη θάλασσα γιατί μου προσφέρει ηρεμία, να ακούω μουσική αλλά και να κάνω ταξίδια. Το μήνυμα που θα ήθελα να δώσω σε όσους διαβάσουν το άρθρο μου είναι: «Πιστέψτε στο εαυτό σας. Να ζείτε την κάθε σας στιγμή με την οικογένεια σας και τους ανθρώπους που αγαπάτε και σας βγάζουν τον καλύτερο εαυτό σας. Να κάνετε υπομονή γιατί αυτός που κάνει, ανταμείβετε, και να συγχωρείτε!»

Υ.Γ : Και να ξέρετε ότι οι ωραίοι άνθρωποι είναι αυτοί με ωραία ψυχή και σκέψεις …

Email : Vaggelio3@gmail.com

Photo by Sarah Jane from Pexels