Ξυπνάω πάντα στις 5 το πρωί, από επιλογή, ακόμα και όταν δεν έχω να κάνω κάτι που επείγει. Δεν είναι συνήθεια αλλά είναι αυτή η υπέροχη γαλήνη του πρωινού που με κάνει να νοιώθω όμορφα. Μέσα στο σπίτι, έξω από αυτό, όλα είναι τόσο ήσυχα το χάραμα, λες και ο χρόνος έχει σταματήσει.
Ώσπου ένα πρωινό του Μαΐου κάποιος μου χτυπάει το παράθυρο, αγχώνομαι, ξαφνιάζομαι και ύστερα παρατηρώ πως ο χτύπος συνοδεύεται από ένα όμορφο κελάηδισμα. Σε τέσσερα δευτερόλεπτα έχω ανοίξει το παράθυρο και βλέπω στο περβάζι του αγαπημένου μου παραθύρου ένα πουλί που η ψαλιδωτή του ουρά θυμίζει χελιδόνι (ανακάλυψα εύκολα πως πρόκειται για ένα μιλτοχελίδονο αφού η άσπρη κοιλιά του, τα μαύρα φτερά του και η πορτοκαλί λωρίδα στο κεφάλι του αποτελούν χαρακτηριστικά γνωρίσματα).
Μένει για να μου πει καλημέρα, όλη τη μέρα πηγαινοέρχεται και την περισσότερη ώρα μένει εκεί στο δικό μου αγαπημένο περβάζι. Δεν φοβάται, βάζω το χέρι μου στο τζάμι, το πρόσωπό μου κοντά, το φωτογραφίζω μα όσο και να πλησιάζω δεν τρομάζει, μένει εκεί. Την άλλη μέρα γίνεται ακριβώς το ίδιο και η ιστορία συνεχίζεται πανομοιότυπη για πέντε συνεχόμενες μέρες από το πρωί έως το βράδυ. Ένα μιλτοχελίδονο μου προσφέρει απλόχερα το όμορφο μελωδικό τραγούδι του, την ευκαιρία να το παρατηρήσω από πολύ κοντά και να γίνουμε φίλοι.
Ώσπου το έκτο πρωινό, αποφασίζω να αφήσω στο περβάζι λίγο ψωμί για να το βρει το χελιδονάκι, σκέφτομαι πως εάν πεινάει θα χαρεί. Το χελιδόνι γυρίζει, βλέπει τα ψίχουλα, ανοίγει τα όμορφα φτερά του, φεύγει και δεν ξαναγυρίζει ποτέ! Τι συνέβη άραγε; Το μυαλό μου γέμισε απορίες! Μήπως απλά και αρχοντικά μου έδειξε πως δε χρειάζεται και δεν πρέπει να δίνουμε τέτοιου τύπου υλικά ανταλλάγματα σε «φίλους» που μας χαρίζουν με τόση γενναιοδωρία την αγάπη τους και το όμορφο λάλημά τους;
Όχι, δεν είσαι μόνος, μόνο διαφορετικά από μένα σκέφτεσαι «φίλε»!
Νέλλη, Γεωλόγος. Λόγια της καρδιάς της:
~ λαχταρώ για όλους μια ζωή που να εμπνέεται από την αγάπη και να καθοδηγείται από τη γνώση- αυτό που ο Bertrand Russell χαρακτήρισε καλή ζωή ~
Photos by Nelly herself!
Μπραβο ομορφο αρθρο !
Πολύ ωραίο άρθρο και πολύ ωραίες φωτογραφίες και πολύ τυχερή που έστω και για λίγο επέλεξε το χελιδόνι εσένα για να μπορέσεις να έρθεις τόσο κοντά του!!!
Καλημέρα παρά πολύ όμορφη η εμπειρία σου !!!!και το πως την παρουσίασες!!!!
Η φωνή της ψυχής σου είναι το μικρό αυτό θαύμα της φύσης !
Υπέροχη η ιστορία σου, συγκινητική!
Υπέροχη ιστορία!! Κ εγώ θα είχα ξετρελαθεί αν ερχόταν ένα χελιδόνακι στο παράθυρο μου!! Να είσαι καλά!!!
Υπέροχο! Τι πλούτος! Δεν ήταν τυχαίο που διάλεξε εσένα … Ευχαριστώ!
Σίγουρα δεν είναι τυχαίο. Μην ξεχνάς τα χελιδόνια φέρνουν την Άνοιξη!
Υπέροχο !!!!!Σ’ευχαριστούμε που το μοιράστηκες μαζί μας!!
Εξαιρετικο το αρθρο!!!Πολυ τρυφερη εμπειρια!!! Πολυ ωραια η προσεγγιση σου μπραβο γλυκια μου!!!!❤
Εγώ σήμερα το πρωί είδα από το μπαλκόνι μια οικογένεια χελιδονιών με πέντε μικρά πάνω σε ένα σύρμα, ενώ οι γονείς πηγαινοέρχονταν και τα τάιζαν. Το μεγαλείο της φύσης!